محبوبه عزیزی، هدف از نگارش کتاب «جادههای ناتمام» را روایت صادقانه و بدون اغراق از چالشها، فداکاریها و جنبههای انسانی زندگی در کنار یکی از فرماندهان عالیرتبه کشور عنوان و تأکید کرد: این کتاب تلاشی است برای نشان دادن چهرهای واقعی از همسر و پدری که همواره درگیر مسئولیتهای سنگین ملی بوده است.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی مرکز اسناد، تحقیقات و نشر معارف دفاع مقدس و مجاهدت های سپاه، مراسم رونمایی از ۴۶ عنوان کتاب در مرکز اسناد، تحقیقات و نشر معارف دفاع مقدس و مجاهدتهای سپاه امروز (دوشنبه) با حضور سردار سرتیپ پاسدار علی فدوی، جانشین فرمانده کل سپاه و سردار رمضان شریف رئیس این مرکز و جمعی از نویسندگان و راویان دوران دفاع مقدس برگزار شد.
در این مراسم محبوبه عزیزی، نویسنده کتاب «جادههای ناتمام»، با بیان اینکه روایتهای رسمی معمولاً تنها به جنبههای نظامی و مدیریتی شخصیتهای برجسته میپردازند، اظهار کرد: همواره احساس میکردم یک خلأ بزرگ در این زمینه وجود دارد. مردم و به ویژه نسل جوان، چهرهای از این افراد را میبینند که در قاب تلویزیون و رسانهها به نمایش درمیآید، اما از زندگی شخصی، دغدغههای خانوادگی و جنبههای عاطفی آنها بیخبرند. هدف اصلی من از نوشتن "جادههای ناتمام"، پر کردن همین خلأ و نشان دادن انسان پشت آن لباس نظامی بود.
وی با اشاره به نام کتاب، «جادههای ناتمام»، آن را استعارهای از زندگی مشترک سرکار خانم خدیجه بشردوست و همسر ایشان، سردار محمدعلی (عزیز) جعفری دانست و گفت: زندگی این زوج، همواره در مسیر جادهها و مأموریتهای ناتمام تعریف میشد. سفرهایی که مقصدشان خدمت بود و پایانی برایشان متصور نبود. این نام، نمادی از فدا کردن زندگی شخصی و خانوادگی برای یک هدف بزرگتر است؛ هدفی که باعث میشد بسیاری از آرزوها و برنامههای شخصیشان نیمهکاره باقی بماند.
این نویسنده با تأکید بر اینکه تلاش کرده روایتی صادقانه و به دور از قهرمانپروریهای اغراقآمیز ارائه دهد، تصریح کرد: در این کتاب سعی نکردهام چهرهای فراانسانی از همسر راوی کتاب یعنی خانم بشردوست بسازم. بلکه تلاش کردم تا چالشها، سختیها، لحظات تردید و همچنین لحظات عاطفی و انسانی ایشان را در مقام یک همسر و پدر به تصویر بکشم. میخواستم نشان دهم که یک فرمانده عالیرتبه نیز در خانه با همان دغدغههایی روبرو است که هر پدر دیگری با آن مواجه است، با این تفاوت که بار یک مسئولیت عظیم ملی نیز همواره بر دوش او سنگینی میکند.
وی نقش همسران فرماندهان را نقشی دشوار اما کلیدی توصیف کرد و افزود: همراهی و صبوری در چنین زندگیای، یک انتخاب و یک مجاهدت خاموش است. مدیریت خانه، تربیت فرزندان در غیاب دائمی پدر و تحمل نگرانیها و اضطرابهای بیشمار، بخشی از این مسیر بوده است. این کتاب تنها روایت زندگی خانم بشردوست نیست، بلکه میتواند صدای بسیاری از زنانی باشد که در سکوت، بار سنگین خانوادههایی اینچنین را به دوش کشیدهاند.
وی در پایان خاطرنشان شد: کتاب «جادههای ناتمام» بیش از آنکه یک کتاب خاطرهنگاری صرف باشد، تلاشی است برای انتقال تجربهای زیسته به نسل جدید تا بدانند امنیت و آرامش امروز، حاصل فداکاریهای پیدا و پنهان انسانهایی است که خانواده و زندگی شخصی خود را وقف آرمانهایشان کردند.
