وی افزود: پدرم شبها با شنیدن آیات قرآن به خواب میرفت و زمانی هم که با خودرو به جایی می رفت، سوره حمد را تا رسیدن به مقصد تلاوت می کرد. مشاور اصلی او قرآن بود و در کارهای خود از قرآن مشورت می گرفت. چون در بسیاری از کارهایش، قرآن را باز می کرد و در آیات آن تامل می پرداخت و همیشه قرآن راهگشای او بود.
دختر سردار شهید سلامی ادامه داد: وقتی کوچک بودم و حفظ قرآن را شروع کردم، پدر خیلی خوشحال شد و برای حفظ هر آیه ای یک تشویقی و جایزه می داد.
وی همچنین از تلاوت روزانه یک جزء از قرآن شهید سلامی بعد از نماز شب و نماز صبح سخن گفت و افزود: پدرم قبل از این که به محل کار خود برود و حتی گاهی در هنگام لباس پوشیدن زیارت عاشورا می خواند و یکی از ویژگی های او این بود که زیر لب اذکار و آیات را تلاوت می کرد.
دختر شهید سلامی اظهار کرد: ایشان منظومه فکری مختص به خود داشت و براساس این منظومه فکری بود که شخصاً با توجه به تسلطی که به قرآن داشت، آیات را برای انتخاب منش رفتاری و اَفعالی خود، تفسیر میکرد. تدابیر او در هر دورهای از زندگی، چه فردی و شخصی و چه نظامی منطبق با منطق و آموزههای قرآنی بود.
وی گفت: پدر به دلیل مشغله کاری اغلب پیش خانواده نبود. یک بار از معدود دفعاتی که شب یلدا نزد خانواده بود، تفألی به حافظ زد، غزلی آمد با این بیت پایانی که «هر گنجِ سعادت که خدا داد به حافظ/ از یُمنِ دعایِ شب و وِردِ سَحَری بود» این وصف حال پدر شهیدم بود که بسیار به شب زندهداری، خواندن نمازشب و خواندن قرآن تا سحرگاه علاقه داشت.
دختر شهید سلامی اضافه کرد: پدرم با این که حافظ قرآن بود ولی مقید بود هنگام تلاوت، به آیات قرآن نگاه کند و لذا همیشه قرآن در کنارش بود.
